21 August 2003 | 0200H | Makati
Instant Generation
Text by: Leo Maranan | Photos by: Leo Maranan
Isang penomena ang nangyari sa pagpapalit ng dekada otsenta at dekada
nobenta. Para itong time machine kung saan bigla ka na lamang magugulat
dahil iyong iisipin na ikaw ay biglang nasa ibang lugar o dimensyon na.
Habang umaandar ang dekada nobenta, tumatakbo naman ang pagbabago sa
mundo. Sa isang kisapmata lamang, nasaksihan nang buong mundo kung paano
umunlad ang mundo nang teknolohiya at siyensya. Ang lahat nang ito ay
masasabi nating nagpaunlad sa kaisipan ng san libutan. Ngunit sa bilis
nito, para siyang isang bulalakaw na bumangga sa henerasyon na sumalo at
tumanggap dito... iyan ang henerasyon namin... ang "instant
generation."
Marahil ikaw na nagbabasa ay nagtatanong, bakit instant generation ang
itinawag ko sa aming panahon. Simple lang ang kasagutan. Tumingin ka at
suriin nang mabuti ang iyong paligid. May nakikita ka pa bang
nagdidikdik ng kape? Mayroon ka pa bang kakilala na gumagawa ng sulat at
ipapadala sa kartero? Sino-sino pang nanay ang gumagawa ng home made noodles o
magpapakulo ng patatas at gagawa nang mashed potato? Ang sagot sa
katanungan kong ito ay, mangilan-ilan na lamang. Bakit mo nga naman gagawin
lahat ang mga iyon kung napakadali naman pumunta sa kalapit na suking
tindahan at bumili ng Nescafe, o Royal Pasta Spaghetti? Meron na tayong
instant mashed potato, instant virtual pet, instant virtual bf/gf,
instant wedding, at maging instant baby. Lahat nang iyan ay dahil sa
pagmamagandang loob ng agham at dahil na rin sa kagustuhan nang tao na
mapadali ang kanyang buhay.
Sang ayon ako na napagiginhawa nang mga ito ang ating buhay. Ngunit
malaki ang epekto nito sa kabataan ngayon, sa amin. Sa bilis nang takbo ng
buhay ngayon, para kaming mga kabayong hinihingal ngunit hindi naman
alam kung saang direksyon patungo. Ang lahat nang bagay ay nakahanda na
sa aming harapan at pilit na pinapatanggap- nang sabay sabay. Ngunit sa
dami nang impormasyon na mga ito, hindi na alam kung alin ang uunahin,
kung alin ang hindi at dapat tanggapin. Dahil din dito, umiikli ang
pasensya nang mga tao dahil nasasanay sila na mabilis makuha ang mga bagay
na kung tutuusin ay simple lang naman. Hindi ko naman maaaring sabihin
na tamad ang henerasyon na ito sapagkat sa bilis nga nang takbo nang
buhay, hindi ka dapat tutulog tulog at baka ikaw ay maiwanan.
Ang henersayon ngayon sa tingin ko ay nangangailang nang kaunting oras
at pahinga. Oras, dahil katulad nang sinabi ko, napakabilis tumakbo ang
bawat sandali. Dahil sa bilis, hindi man lamang ito mahawakan. Hindi
man lamang manamnam ang bawat sandaling lumilipas sa bawat araw ng buhay.
Pahinga... siguro sasabihin mo na wala pa naman nagagawa ang henerasyon
na ito. Marahil wala pa nga. Ngunit nakakapagod ang habulin ang bawat
sandali.
Nakakatakot isipin. Ihambing mo ang henerasyong ito sa isang hard drive
ng computer. Punuuin mo ang computer na ito ng iba't-ibang files, at
mga programs. Paandarin mo ang computer na ito nang isang linggo na
walang patayan. Sa tingin ko ang computer na ito ay magka-crush at masisira,
kung hindi man ay sosobra ang bagal o hindi na magiging
kapakipakinabang. Sa tingin ko, ito ang mangyayari sa aming henerasyon... kung hindi
kami titigil muna nang ilang sandali at umamoy nang bulaklak sa hardin.